TXAPITULATIK

Ondoko atarian oihuak eta maldizioak entzuten dira. ¡Que te follen! ¡Vete a tomar por culo, hijo de puta! ¡Sinvergüenza de los cojones! Gazteak dira, ahotsagatik behintzat gazte dirudite. Bikote gaztea, beraz, eta ume txiki baten negarrak ere aditzen dira hemendik, ni nagoen txapitula honetatik. Sesioa dago ondoko atariko bigarren solairuan-edo, nire kalkuluen arabera, eta uste dut badakidala nor diren.

Abuztuko lehen opor-egunak dira eta dagoeneko horrelakoekin dabilen bikoteak ez dakit hurrengo oporrik izango duen. Udaldia, edo udaldiko oporraldia omen da bikote gehien banatzen diren sasoia; hala diote inkestek, bederen. Izan ere, oporretan pairatu behar da gehienbat gainerako egunetan, lanegunetan, hainbesterako ez dirudien bikotekide jasanezin hori. Bada, biren arteko arazoa baino ez balitz, tira! Baina kasu honetan hirukotea da, umetxoa ere hor baitago.

Gizonari Luki deritzote, antza. Andreak ez dakit zein izen duen, ezta umeak ere. Badakit, ordea, azken bi hauek beti bakarrik ikusten ditudala, sekula ez gizon-aitaren konpainian. Paseoan edo beheko patioan jolasean, beti ama eta umea, biak bakarrik. Gizona inoiz edo behin baino ez da kalean ikusten, baina inoiz ez bere familiarekin. Lanean-edo ibiliko zela pentsatu izan dut beti, baina, egunotan ez, egunotan badakit oporrak dituela. Horregatik ikusi dut lehen, goiz erdian, bizikletan behera zihoala, bakarrik.

Espero dezagun, behintzat, umea onik irten dadila honetatik guztitik, eta, egunen batean, nagusi denean, ez ditzala umetan ikasitako estereotipoak errepika. Sokak badu etenik, edo izan beharko luke, nik uste.