2009-07-23

BAKARDADETIK ABIAN, AGIAN

Hasteko, zer esan? Bada, kontua da oporretan nagoela. Udako opor-egunak, alegia. Euskal kostaldeko herrixka bateko paraje paregabeetan ari naiz egunok pasatzen eta, askotan lagun batzuek esan didatena aintzat harturik, blogeatzen hastea pentsatu dut. Izan ere, hainbatek esan izan didate blog bat idatzi beharko nukeela, nirea bezalako pentsamolde korapilatsu eta nahasientzat sekulako ihesbidea dakartela blogek. Diotenez, bloga beti egoten da hor, zain, bertan zer idatziko zain, eta sekula ez dizu, antza, kontra egiten. Zentzu horretan, gainerako gizakiak baino konpainia hobea dirudite blogek, ezta?

Tira, egia esanda, ez dakit ez zergatik ez zertarako hasi naizen kontu honekin. Beharbada, eguneroko ohikeriatik ihes egiteko egin dut. Oporretan egon arren, ez baita ohikeria hori aldendu. Ez, ez da erraza gainetik astintzea. Azken batean, lanaldian harrapatuta gaudenean bezain harrapatuta sentitzen gara, nik uste, oporraldian ere. Lanaren gatibu bizi omen gara eta oporren zain egon ohi gara urtero, zerbait aldatuko delakoan, agian zerbait berri gertatuko, baina, azken batean, oporren atzaparretan jausten gara, urtero. Lanaren gatibu egotetik oporren gatibu izatera, ez al da graziosoa?

Dena den, aurtengo opor hauek zerbait ezberdina, behintzat, bai ekarri didatela: orain, blogaria naiz. Badut neure bloga. Analogiko izatetik digital izatera pasatu naiz, eta, teknologia berrien mundutxo honetan etorkin eta arrotz samar sentitzen baldin banaiz ere, ahalegindu egingo naiz irauten; bakardadetik abiatuta, agian, oporraldi ezberdina izango da aurtengoa. Hala bedi!

iruzkinik ez:

Argitaratu iruzkina